BİR GÜN DAHA GEÇTİ

Bir gün daha geçti
Kapadı kepenklerini esnaf
Hamdüsenalar ederek rızık verene
Ayağında mestler
Elinde şemsiye
Yollandı eve

Bir gün daha geçti
Ama yarım kaldı kuyruktaki söyleşi
Eve döndü Melahat Hanım
Ortalığı batırmış gene ömür törpüleri
Birazdan herif de gelir
Kurulur televizyon başına
Ne iki çift laf eder nemrut
Ne de yemek beğenir

Bir gün daha geçti
Yerleşti mersedesin arka koltuğuna patron
Önce eve gideceğiz, dedi
Sen beklersin kapıda
Karıma harçlık verip üstümü değişeyim
Sonra kulüpte olmam gerek
Daha sonra da Hilton
Malboro da aldırttı şoförüne
Üç-beş karton

Bir gün daha geçti
Şarkısını söylüyordu bir kadın
Koridorları dizboyu halı kaplı otelin rufunda
Ok gibi iniyordu koltukaltlarından
Kalça çizgisinin ucuna kadar
Tombul sırtındaki yırtmacı
Yırtınıyordu, ben yolcuyum, diyerek
Sen de hancı

Bir gün daha geçti
Tophane'nin kuytu kahvelerinde
Mintan parası oldu bir mercimek afyon
İlaçsızlık kamçıladı gribi
Velhasıl
Hor gördü kahpe, adaletsiz felek
Güldürmedi garibi

Bir gün daha geçti
Saymakla biter mi mahpusanede yıllar
Hele de umudun kesikse
Sevgiden, barıştan ve kavgadan
İşte Avni
Sarılmış cıgara sandı kendini bir an
Meydancının kulakarkasında duran

Bir gün daha geçti
Dört kişiydiler
İkisi dayandı işkenceye
Ölüp gitti en yüreklisi
Çıkamadı geceye
Dördüncüsü
Yaptığı işe inanmıyordu pek
Korkuyordu kendinden
Okuyuverdi tek tek
Bütün bildiklerini
Hemen

Bir gün daha geçti
Dedi komutan
Bin öğrenci aldık gözaltına
Yüz öğretmen
Otuz veli
Yirmi işçi
On memur
Beş örgüt
Dört tabanca
Üç mermi
İki bomba
Bir daktilo makinesi

Bir gün daha geçti
Dağıldı fabrika
İbrahim'i gözaltına almışlar, dedi biri
İsmet kurşunlanmış, dedi öteki
Yakacak paraları gene ödenmedi
Yeni hükümet eskisinden de beter
Diye konuşuyordu
Gelirken gececiler

Bir gün daha geçti
Eve gelip sobamı yaktım ben de
Odun, çıra, biraz da gaz döküp
Birazcık da karıştırıp küfürle
Sonra iki lokma zıkkımlanıp sigaraaltı
Söylemesi ayıp
İki bardak da rakı
Bu şiiri yazıyorum fazladan
Kızıyorum çünkü günlerin tembelliğine
Bahara yaklaşırken toprak
Taşırken umutlarını sırtında insan

Bir gün daha geçti
İstanbul
On Ocak Perşembe
Saat yirmiüçotuz
Yıl bindokuzyüzseksen

Nadir Göktürk

 

 

 

< geri ileri >

 

Ana Sayfa
Hayat Hikayem
Fotoğraflar
Karalamalar
Albümler
Şarkılar
Filmler
İletişim